17 Şubat 2011 Perşembe

Ayşe KULİN - Hayat ve Hüzün

Hayat ve Hüzün’de yazdıklarım, babamın da var olduğu dünyada geçirdiğim kırk yılın, dürbünüme çarpan resimleridir; özelimde ve ülkemde 1941’den bu yana yaşadıklarımdan, gördüklerimden seçmelerimdir. Kitabıma, beni çok etkileyen, çok üzen, çok sevindiren, bende iz bırakan, belleğimde hep kalan anılarımı aldım. 1983’ten sonraki yıllarımın serüveni belki bir başka kitaba konu olur ama bu kitaplar, 1983 yılına kadar, Edip Cansever’e rahmetle selam olsun, “Ben Ayşe Kulin Nasılım?”a yanıtımdır.



Veda ve Umut’ta ailesinin yaşadıklarından yola çıkarak Osmanlı’nın son günlerinden cumhuriyetin ortalarına kadar Türkiye’nin öyküsünü anlatan Ayşe Kulin, bu kez Hayat ve Hüzün’de kendi anılarını ve o anıların geri planını oluşturan dünyayı anlatıyor. Çağdaş Türk edebiyatının en sevilen kalemlerinden biri olan Ayşe Kulin’den, anıların, Türkiye ve dünya koşullarının iç içe geçtiği bir çalışma.

Geçen hafta kendi hayatımın karmaşası içinde okuduğum iki kitap, Hayat ve Hüzün.
 Son bölümde ise Ayşe Kulin’in yaşamından fotoğraflar var.
Veda ve Umut'u da zevkle ve olayların , insanların içine dalarak okumuştum .Hayat ve Hüzün de aynı şekilde okudukça sizi sarıyor , her iki kitabı da elinizden bırakamıyorsunuz.Yazarla birlikte seviniyor, onunla hüzünleniyor, heyecan doluyorsunuz.Yaşıyorsunuz kısaca..
Yaşananlar trajik, aile kavramı derinlemesine işlenmiş, Muhittin bey gibi bir babam olsun diyeceğiniz bir anlatım ..Hoş ben şanslıydım rahmetli babam da Ayşe Kulin'in babası gibi anlayışlı, kararlarımıza saygı duyan, iyi bir insandı.
Kendi hayat karmaşamda sanki dertleştiğim bir arkadaştı bu kitaplar ..Kesinlikle okuyun derim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder